(S)tworzenie świata

Lubimy tworzyć, (współ)tworzyć, a także promować to, co (s)tworzyli inni. 

W imieniu Galerii Grafiki Uniwersytetu SWPS zapraszamy na spotkanie z autorami_rkami wystawy „(S)tworzenie świata” do foyer Uniwersytetu SWPS w poniedziałek 4 kwietnia o godz. 19.00. 

To już szósta wymiana grafik, zdjęć, obrazów między uczącymi się w Technikum nr 15 we Wrocławiu a studentami_tkami Uniwersytet SWPS. W bieżącym roku ekspozycja uczniów urozmaicona jest dziełami ich szkolnych opiekunów – mentorów_rek. To unikatowe połączenie twórczości reprezentantów nadchodzącego młodego designu i poprzedników – rozpoznawalnych na artystycznej mapie Wrocławia projektantów_tek i artystów_tek. Problematyka wystawy odnosi się do procesu projektowego, obejmującego szerokie pole eksperymentu. Nieoczywistość i tajemnica wydają się składnikami imperatywu początkujących i doświadczonych twórców wystawy. 

Autorzy_rki: Anna Jędrzejczyk, Jakub Kamiński, Julia Kielich, Weronika Łuczańska, Bartosz Partyka, Andrzej Szot, Paweł Wojas

Paweł Wojas, kurator wystawy pisze:

 „Stojąc przed białą jeszcze płaszczyzną papieru czy płótna, albo też zaczynając sesję zdjęciową, mam do wyboru dwie decyzje: albo postępować zgodnie ze stworzonym w wyobraźni planem i obrazem, czyli po prostu zrealizować to, co już istnieje w mojej głowie, albo też postawić pierwszą kreskę lub plamę światła i pozwolić, aby rysunek (obraz, fotografia) sam się tworzył, choć przy użyciu mojej ręki; abym był tylko narzędziem, wydobywającym z niebytu nieznany jeszcze (choć tak mi bliski) świat.

Każda kreacja jest tworzeniem nowego świata. I ten świat od początku skazany jest na niedopowiedzenie, niedokończenie, ułomność.

Przedstawiony w opowiadaniu J. L. Borgesa „Tlön, Uqbar, Orbis Tertius” projekt opisu nieistniejącego świata fascynuje mnie dzięki wyobrażeniu nieskończoności jego odkrywania. Myśl, że może jest gdzieś ostateczna kropka, ostatnia informacja, zakończenie tego procesu poznawania jest po prostu nieznośna. Czyż nie tęsknimy za czasami, kiedy świat miał jeszcze tak wiele białych plam? Czy nie szukamy ich ciągle – jeśli nie tu, na Ziemi (do zbadania został nam już chyba tylko Rów Mariański), to w Kosmosie?

Każde dzieło jest stworzeniem nowego świata. I każdy taki świat jest niepełny i niedoskonały – inaczej nie podejmowalibyśmy wciąż od nowa prób stworzenia dzieła lepszego, pełniejszego, doskonalszego. Jeszcze bliższego temu, co powstało we wszechświecie naszej wyobraźni.

Przedstawione na naszej wystawie prace uczniów i nauczycieli odnoszą się do tego właśnie procesu stawania się. Do wynurzania się z niebytu. I do ukazania, że przy wszelkich naszych podobieństwach jesteśmy jednak różni.

Tak bardzo różni”.